در طي چند دهه اخير روشي نوين جهت درمان بيماريهاي قلبي عروقي ابداء شد كه يك انقلاب نوين در طب و درمان بيماريهاي قلبي ايجاد كرد و آن انژيوپلاستي يا بقولي بالون زدن عروق بود.
اولين انژيوپلاستي توسط يكنفر راديولوژيست بنام اندره گروتزينگ در سوئيس انجام شد كه فقط از يك بالون ساده جهت باز كردن تنگي رگ استفاده كرد، بعد از ان با پيشرفت علم وتكنولوژي انواع اقسامي از بالون ها وسپس استنت ها از جمله استنت دارويي و جذبي ابداع شد كه جراحي قلب باز را در درمان بيماريهاي قلبي به حاشيه راند.
روش انجام انژيوپلاستي هم شباهت هاي زيادي به انژيوگرافي دارد به نحوي كه مانند ان از طريق رگ دست يا پا و با بي حسي موضعي و قرار دادن يك شيت كوچك در داخل رگ انجام ميشود،سپس بوسيله كاتتر مخصوص كه از مسير شريان ائورت به دهانه رگ كرونر فرستاده ميشود ماده حاجب تزريق و فيلم برداري ميشود .
بعد از مشخص شدن دقيق محل و شدت تنگي بسته به شكل ضايعه رگ و شكل و فرم رگ و ميزان تنگي يك سيم فلزي بسيار باريك كه مخصوص انژيوپلاستي است بنام واير(wire) از تنگي عبور داده ميشود .
وايرها انواع و اقسام دارند بيش از صدها نوع از شركت هاي مختلف با اشكال و خصوصيات مختلف وجود دارد كه بسته به مشخصات رگ و تنگي انتخاب ميشود ، قطر اين وايرها ١٤ هزارم اينچ ميباشد و تقريبا مثل يك نخ باريك ميباشند.
بعد از عبور واير كه گاها در عروقي كه انسداد كامل ميباشند تا يكساعت ممكن است طول بكشد (ولي عموما در عرض چند ثانيه انجام ميشود) در تنگي هاي خيلي شديد يا سفت با رسوب كلسيم ابتدا از روي اين واير يك بالون  جهت اماده سازي رگ براي استنت گذاري عبور داده شده و تنگي بطور نسبي باز ميشود تا استنت كارگذاري شود كه اينكار نيز عموما به راحتي قابل انجام است ولي گاهادر عروق پر پيچ وخم و انسدادهاي كامل و عروق با رسوب كلسيم زياد گاها زمان بر است .
بالون ها نيز مانند واير ها انواع و اقسام متفاوت داشته و صدها نوع دارند كه بسته به شكل رگ و ضايعه تنگي انتخاب ميشود ،
قطر بالون ها از ٨/ . ميليمتر تا ٥ ميليمتر و باطول ٥ ميليمتر تا ٤٥ ميليمتر ( البته براي عروق كرونر) موجود ميباشند .
اين بالون ها در انتها يك وسيله ارتباطي دارند كه به يك وسيله ديگر بنام اينفلاتور ( باد كننده) وصل ميشوند تا با پيچاندن انتهاي ان بالون نيز باد شده و باعث باز شدن تنگي شود . فشاري كه جهت باز كردن تنگي استفاده ميشود ازتنه   بالون به انتهاي ان كه قسمت نرم و پلاستيكي ان بوده منتقل شده و باعث باز شدن ضايعه ميشود ، بطور معمول نيزان فشار مورد نيازجهت اينكار ٨ تا ١٢ اتمسفر است كه گاها در تنگي هاي سفت با رسوب شديد كلسيم تا ٣٠ اتمسفر هم نياز است( فشار داخل لاستيك يك ماشين حدود ٣ تا ٤ اتمسفر ميباشد).
بعد از اينكار استنت گذاري انجام ميشود كه باز هم انواع متفاوتي از استنت ها داريم كه از قطر ٢ ميليمتر تا ٥ ميليمتر و از طول ٨ تا ٤٨ ميليمتر وجود دارد ، كه استنت هم از روي همين واير بعد از خارج كردن بالون عبور داده شده و بعد از تعيين و مشخص شدن دقيق محل ان با تزريق ماده حاجب و فيلم برداري در چند نما ، بوسيله همين اينفلاتور بالون استنت باد شده در محل كارگذاري ميشود سپس استنت در محل باقيمانده و بقيه اجزاء مانند بالونِ استنت و واير خارج ميشود . گاها در مواردي كه برخي قسمتهاي استنت خوب باز نشده باشد از يكسري بالون هاي خاص با فشار بالا جهت باز كردن ان نقطه خاص استفاده ميشود . سپس چند تزريق ماده حاجب و فيلم برداري جهت چك نهايي انجام شده و كار اتمام مييابد.